RV Scaldis nieuws

Nieuws

20 Nov 2019

Onze nieuwe voorzitter. Bad en Bed


Maandagochtend op de roei werd ik met een hartelijk applaus begroet. Ze hadden me zien aankomen en kenden het recente mailtje van het bestuur dat ik bereid was om voorzitter van Scaldis te worden. Deze ontvangst voelde als een warm Bad. Ik werd vol eerbied al aangesproken met voorzitter. Zover was het natuurlijk nog niet. Er zouden plotsklaps toch tegenkandidaten kunnen opdoemen, die het toch te gek vonden dat een hoogbejaarde (met 75 jaar val je in die categorie) die plek zou gaan innemen van iemand uit de leeftijdscategorie van 30-55. Tot mijn schrik en verbazing daagden er geen tegenkandidaten op. Met veelvuldig handgeklap werd ik op de ALV benoemd. 

Categorie: General
Gert van der Slikke.jpg

Daar bleek eens te meer dat Scaldis een bruisende vereniging is, waar we allemaal trots op mogen zijn. De financiën zijn gezond, er is een veelheid aan activiteiten naast het roeien zelf, de sfeer is goed, er zijn geen grote problemen, er zijn er heel veel die zich op een of andere wijze voor Scaldis inzetten, enz enz., het lijkt wel of ik in een gespreid Bed ben terecht gekomen.

Maar....? Binnenkort komen er een paar vacatures, waaronder de vitale functie van secretaris (m/v). Dat deed me denken aan eerdere demonstraties, waarbij we vanuit de voorttrekkende groep demonstranten luidkeels naar de toeschouwers langs de kant riepen: "blijf daar niet zo lullig staan, kom er bij en sluit je aan!" Kortom stel je beschikbaar voor het bestuur.

Voor hen die de ALV gemist hebben, een korte impressie van mezelf: ik roei sinds 1987, eerst bij ARC in Assen en sinds onze verhuizing in 1997 in Goes, meestal 1-3 keer per week. Ik begon in Assen in een C1; 8 keer roeide ik de Elfstedentocht, waarvan 1 keer gezonken op het Slotermeer bij windkracht 6. Mijn roeitechniek is, laat ik het vriendelijk houden, matig. Daar staat tegenover dat ik wel enthousiast ben. Mijn bestuurlijke ervaring is gigantisch, al meer dan 50 jaar op velerlei terrein, veelal in de functie van voorzitter. In mijn drukke werkloopbaan, meestal op directeurs niveau (Rijksoverheid en Natuurmonumenten), heb ik heel wat vergaderd en vanwege mijn positie ook voorgezeten. Crises heb ik vaak voortvarend aangepakt en met succes afgerond.

Kortom ik denk dat ik voldoende bagage heb om voorzitter te zijn.

En toch weet je het maar nooit. Vanmorgen blikten we bij de koffie terug op de ALV die met een uur klaar was. Toen opperden 2 vrouwelijke leden, die zich voorbereidden op een bezoek aan de sauna, het idee om bij ons in het clubgebouw ook een sauna te creëren.
Ik dacht : dat zal een hoop gedoe geven, dan zal de vergadering wel uitlopen tot na 20.30 uur. Wellicht kan onze Simon Carmiggelt in de persoon van Jacques Derksen over dit zich straks aandienende vraagstuk een stukje schrijven.

Zolang die heibel nog niet is losgebarsten, koester ik me in het gespreide bed (met dank aan vorige bestuurders!!) en het warme bad (met dank aan de leden die mij wel zagen zitten als voorzitter). Maar ik ben me er ook van bewust, dat er net als bij een sauna, na een heel warm bad er ook een ijskoude onderdompeling kan volgen.

Met hartelijke groet en ik ben blij dat ik jullie een paar jaar mag dienen in de rol van jullie voorzitter.

Gert van der SlIkke