Kalender
Nieuws
Een pleziervaartje was het niet, maar Zeeuws roeiteam geniet van Elfstedenroeimarathon
De blaren staan op de handen, de vermoeidheid in het lichaam is voelbaar, maar het is het de roeiers van het Zeeuwse team allemaal waard geweest. Binnen 24 uur legden ze de 210 kilometer van de Elfstedenroeimarathon af. Het felbegeerde Elfstedenkruisje is binnen. Een uitbundig feest werd het niet, afgemat werd er op tijd het bed opgezocht.
Een speaker die de namen van de roeiers opnoemt, mensen die langs de kant staan te klappen, deelnemers die al zijn gefinisht die je toejuichen. Het mooiste moment van de ruim tweehonderd kilometer lange tocht, zit voor het Zeeuwse roeiteam in de laatste honderden meters. Dat deel namen Ellen van Vlaanderen en Agneta Raas samen met stuurman Hans Nieuwdorp voor hun rekening.
Voor het zover was, moest er binnen 24 uur 210 kilometer over de Friese wateren worden afgelegd. Het team bestond uit twaalf personen, daarvan zaten er drie tegelijkertijd in de boot. Op weg naar de eindstreep kenden de roeiers ook moeilijke momenten. „Aan het eind van een lange etappe was het soms zwaar. Als je nog een paar kilometer door moet, terwijl je moe bent”, zegt Ellen de Winde. „Dan is het de moed bij elkaar rapen en doorgaan.”
Dit zijn bijna synoniemen sinds 2007! Al jaren lang wordt op Hemelvaartsdag om 07.00 uur geroeid en daarna wordt gezamenlijk ontbeten met ook al weer de traditionele gebakken eieren met spek. Van belang is om te zeggen, dat ook de tonijnsalades, het vers geperste sinaasappelsap en de fantastische verse fruitsalade beroemd aan het worden zijn. Wij hebben binnen gegeten, maar ook buiten badend in een warme ochtendzon.
Kortom……..
Wanneer: donderdag 29 mei 2025 a.s.
Tijd : 06.50 aanwezig; 07.00 uur roeien
Voor wie: Ieder Scaldislid kan mee roeien. Ook de jeugd.
Aanmelden : Per e-mail: instructie@rvscaldis.nl of op de flip-over in het clubhuis en wel vóór 26 mei a.s. Graag ook je e-mailadres plus telefoonnummer erbij noteren. Dit om de ingrediënten (iedereen brengt wat mee) voor het ontbijt in goede banen te leiden. We sturen enkele dagen tevoren aan eenieder een boodschappenlijstje.
Op 1 maart jl. streden 116 roeiers van 10 verschillende roeiverenigingen uit Nederland en België om de medailles en om het Zeeuws kampioenschap. De dag begon fris maar goed gehumeurd en met de nodige wedstrijdspanning maakten de roeiers er een leuke en gezellige en wedstrijd van.
Voor impressies van deze geslaagde dag zie onderstaande links. We hopen alle deelnemers volgend jaar weer terug te zien.
De uitslag van de GanzeRegatta kan je vinden via onderstaande link
Uitslag Ganzeregatta 2025
Foto's en andere beelden via onderstaande links
https://photos.app.goo.gl/kTyYEx7Fh5dqynxz7
https://photos.app.goo.gl/C2PS7LwS4khLgghN7
https://photos.app.goo.gl/5yZaPeeigt4AHA146
Film
https://youtu.be/59t-GGr1mWM?si=BgCSJRoH8zz0XN71
Om te downloaden en bekijken (tot 3 april 2025)
Mooie film van W van Rij uit Goes (450Mb)
De vrijwilligers
https://photos.app.goo.gl/Rv5m7cBke3YKY2Vu9
Nieuws
Elfsteden Roeimarathon
Een pleziervaartje was het niet, maar Zeeuws roeiteam geniet van Elfstedenroeimarathon
De blaren staan op de handen, de vermoeidheid in het lichaam is voelbaar, maar het is het de roeiers van het Zeeuwse team allemaal waard geweest. Binnen 24 uur legden ze de 210 kilometer van de Elfstedenroeimarathon af. Het felbegeerde Elfstedenkruisje is binnen. Een uitbundig feest werd het niet, afgemat werd er op tijd het bed opgezocht.
Een speaker die de namen van de roeiers opnoemt, mensen die langs de kant staan te klappen, deelnemers die al zijn gefinisht die je toejuichen. Het mooiste moment van de ruim tweehonderd kilometer lange tocht, zit voor het Zeeuwse roeiteam in de laatste honderden meters. Dat deel namen Ellen van Vlaanderen en Agneta Raas samen met stuurman Hans Nieuwdorp voor hun rekening.
Voor het zover was, moest er binnen 24 uur 210 kilometer over de Friese wateren worden afgelegd. Het team bestond uit twaalf personen, daarvan zaten er drie tegelijkertijd in de boot. Op weg naar de eindstreep kenden de roeiers ook moeilijke momenten. „Aan het eind van een lange etappe was het soms zwaar. Als je nog een paar kilometer door moet, terwijl je moe bent”, zegt Ellen de Winde. „Dan is het de moed bij elkaar rapen en doorgaan.”
Tempo goed vasthouden
Een rustig pleziervaartje was het niet. Om op tijd binnen te zijn en speling te houden voor onder meer het wisselen, moest er tien kilometer per uur worden geroeid. Dat tempo kon het team goed vasthouden. Toch was er ook tijd om onderweg te genieten. „De zonsopgang in Sneek was mooi. De vogeltjes begonnen weer te fluiten.”
In de ochtend had het team, dat grotendeels bestond uit roeiers van roeivereniging Zeeuws-Vlaanderen (Terneuzen) en werd aangevuld met roeiers van Honte (Middelburg) en Scaldis (Goes), er vertrouwen in dat het de finish binnen de tijdslimiet ging bereiken. „We bleven op schema, zonder tegenslag moesten we het halen.”
Het was in de nacht wel opletten, want er waren mistflarden. Dan zag je niet veel
De tocht verliep grotendeels zoals verwacht. Het hielp dat er mensen met ervaring bij waren. „Het was in de nacht wel opletten, want er waren mistflarden. Dan zag je niet veel.” Toch lukte het goed om elkaar te vinden op de wisselpunten. Daarbij werd onder meer gebruikgemaakt van een lichtstrip. „De mensen op de kant konden de boot volgen met behulp van tracking. Dan konden ze zien dat de boot er bijna aankwam. Vervolgens werd er geroepen, waardoor de mensen in de boot wisten waar ze moesten zijn.”
Zonder tegenslag werd in 23.14.29 uur de eindstreep gehaald. Daarmee werd het Zeeuwse team 83ste. „Daar ging het niet om, maar het competitieve zit er toch in. Op het einde wil je toch sneller zijn dan de boten om je heen.” Het belangrijkste was echter om op tijd de finish te halen. Dat lukte en leidde tot grote vreugde. Al was daarmee het werk nog niet gedaan, want vervolgens moest de boot nog worden klaargemaakt voor de terugreis.
Oranjekoek
Uiteindelijk werd onder het genot van een drankje, oranjekoek en een buffet de dag afgesloten. Hun prestatie vierden de Zeeuwen niet uitbundig. „Vermoeid hebben we op tijd ons bedje opgezocht.” Na een nachtje slapen is de vermoeidheid op de terugweg vanuit Friesland nog enigszins voelbaar. Al zijn het vooral de blaren op de handen, die herinneren aan de lange roeitocht. Het was het de roeiers in ieder geval waard. Ze hebben hun felbegeerde Elfstedenkruisje binnen.
Wat ze met haar kruisje gaat doen, dat weet Ellen de Winde nog niet. „In ieder geval goed bewaren. Onze stempelkaart krijgt een plek op het prikbord bij de roeivereniging.” Of er volgend jaar een vervolg komt, daar moet het team nog over nadenken. Eerst gaan ze nagenieten van hun bijzondere ervaring.
Bron: PZC 2 juni 2025